Celem Strategii
Rozwiązywania Problemów Społecznych jest stworzenie sprawnie działającego i
jednocześnie efektywnego programu pomocy umożliwiającego skuteczne
rozwiązywanie problemów społecznych oraz przeciwdziałającemu wykluczeniu
społecznemu i marginalizacji. Strategia powinna być podstawą przyczyniającą się
do aktywnego kształtowania rzeczywistości. Nierzadko jest ona fundamentem
ożywienia aktywności: społecznej oraz gospodarczej. Treść tego dokumentu
powinna inspirować, motywować władze oraz mieszkańców do wzajemnej współpracy.
Dzięki precyzowaniu w dokumencie najważniejszych problemów społecznych, wybrane
cele powinny przyczynić się do poprawy sytuacji osób wykluczonych lub
zagrożonych społecznym wykluczeniem. Systematyzacja problemów przyczynia się
integracji społecznej. Ma także działanie ukierunkowujące, jeśli chodzi o
działania władz gminy. Opracowana strategia składa się z diagnozy i wylicza
cele w zakresie polityki społecznej, korzystając z posiadanych zasobów i
środków finansowych samorządu i pieniędzy możliwych do pozyskania z Unii
Europejskiej. Strategia Rozwiązywania Problemów Społecznych to dokument
otwarty. Oznacza to, iż może podlegać ciągłej ewaluacji i monitoringowi. Jest
ona informacją o funkcjonujących problemach społecznych i wyznacznikiem działań
na rzecz systematycznej poprawy jakości życia mieszkańców.
Problemy społeczeństwa,
jak przedstawiono w powyższym tekście, mogą być rozwiązywane za pomocą różnych
metod. Jak wskazują: Kazimierz W. Frieske i Paweł Poławski w Opiece i
kontroli rezultaty poszczególnych rodzajów strategii rozwiązywania
problemów społecznych pozostawiają jeszcze wiele do życzenia. Autorzy twierdzą,
że odpowiada za to ograniczona i jeszcze niedostateczna wiedza o funkcjonowaniu
społeczeństwa, a także trudności jakie napotykamy, gdy chcemy przełożyć wiedzę
teoretyczną na praktyczne zastosowania. Koniecznością jest systematyczna
obserwacja realiów życia zbiorowego. Dysponowanie dużą ilością takich obserwacji, które
kumulowane są w dłuższych okresach pozwala utrzymywać, że konkretne zjawiska
wiążą się ze sobą wzajemnie. Dostrzeżenie takich związków jest impulsem do podjęcia pewnych działań
społecznych. Można sprowadzić to do ogólnego wniosku, iż: każdą interwencję
społeczną powinna poprzedzić staranna diagnoza sytuacji, którą chcemy zmienić[1].
Podsumowując, Strategia
Rozwiązywania Problemów Społecznych jest wyrazem zintegrowanego planowania
społecznego. Ujmując ogólnie, oznacza sposób osiągania wyznaczonych celów
poprzez sterowanie procesem rozwoju, integracji, polityki społecznej. Jest ona
instrumentem umożliwiającym podejmowanie decyzji zarówno w najbliższym czasie,
jak w odległej perspektywie czasowej. Zasady realizacji polityki
długofalowej określają cele
strategiczne i zadania związane z ich wykonaniem, działania i decyzje
zarówno w najbliższym okresie,
jak i decyzje w dalszym okresie powinny być podejmowane na podstawie
danej strategii.
