Komisja Europejska definiuje pojęcie elektronicznej administracji jako „wykorzystanie technologii informacyjnych i komunikacyjnych (ICT) w administracji publicznej w ścisłym połączeniu z niezbędną zmianą organizacyjną i nowymi umiejętnościami służb publicznych w tym celu, aby poprawić jakość świadczonych przez administrację usług oraz uczynić bardziej efektywnym proces demokratycznej legitymizacji sprawowania polityki”[1].
Definicja ta jasno określa, że elektroniczna administracja stanowi coś więcej niż tylko nowy model zarządzania państwem. Oznacza ona głęboką przebudowę procesów biznesowych administracji, realizowaną na bazie technik informacyjno-komunikacyjnych, dążącą do stanu, gdzie sektor publiczny będzie cechował się przejrzystością i otwartością, był produktywny i efektywny oraz przede wszystkim przyjazny obywatelowi. Obywatel ma bowiem prawo oczekiwać, aby zarządzanie państwem było przewidywalne i zrozumiałe.
Tak zaprojektowany system jest w stanie być kontrolowanym przez samych obywateli. Wymusza to automatycznie konieczność dążenia do większej „wydajności” ze strony urzędników, których rezultaty pracy w starym systemie było trudne do zmierzenia. Istotą elektronicznej administracji jest orientacja na przedsiębiorstwa, organizacje i obywateli, którzy w dzisiejszej dobie maj ą prawo oczekiwać takiego samego poziomu usług świadczonych przez państwo co świadczy sektor prywatny.
[1] eEurope
2005 Action Plan (http://europa.eu.int/information_society/eeurope/2005/index_en.htm)
