Problemy społeczne nękające gminę - bezrobocie

Bezrobocie w Polsce stało w się w okresie minionych lat istotną kwestią społeczną, która wywołała wiele negatywnych skutków. Ograniczyła dochody państwa w sposób drastyczny, przyczyniła się również do zmniejszenia poziomu konsumpcji, wpłynęła na wzrost zachowań patologicznych oraz napięć i niepokojów społecznych. Konsekwencje tego zjawiska oraz w jakim stopniu brak możliwości podjęcia pracy zawodowej jest źródłem powstawania krytycznych sytuacji życiowych najdotkliwiej odczuły rodziny wielodzietne i rozbite oraz osoby, które mają trudności z przystosowaniem się do nowych warunków życia[1]. W Polsce, mimo obowiązującej Deklaracji Praw Człowieka, która mówi jednoznacznie o tym, że praca jest dobrem i powinna stanowić główne źródło utrzymania, staje się ona dobrem w skali społecznej coraz trudniej osiągalnym, niezaspokojoną potrzebą, co pociąga za sobą wiele negatywnych skutków[2].

Kolejnym problemem społecznym nękającym gminę Osiek jest właśnie bezrobocie. Jest ono jednym z największych problemów społecznych. Bezrobocie jest zjawiskiem, które dotyka szerokie kręgi społeczne. Straty i skutki społeczne, które powoduje są trudne do oszacowania. Pojawia się na niepokojącą skalę degradacja grup społecznych i to nie tyko bezrobotnych, ale także ich rodzin. Bezrobocie burzy klimat życia rodzinnego i wpływa destrukcyjnie na pełnienie przez rodzinę jej podstawowych funkcji. Utrata pracy – przejście na zasiłek, z kolei jego utrata i potrzeba korzystania z pomocy społecznej prowadzi do ubóstwa ze wszystkimi jego konsekwencjami. Bezrobocie powoduje obniżenie standardu życia, utratę poczucia godności, rezygnację z aspiracji. Najważniejszą sprawą w walce z bezrobociem jest likwidacja jego przyczyn. Prowadzona jest ona poprzez prace socjalną zmierzającą do mobilizacji bezrobotnych w poszukiwaniu zatrudnienia. Wśród mieszkańców gminy Osiek można wyodrębnić dwie główne grupy bezrobotnych:

- bezrobotni absolwenci – osoby młode znajdują się w bardzo trudnej sytuacji już na samym starcie swojego dorosłego życia ze względu na brak doświadczenia zawodowego i ogólnie trudną sytuację na rynku pracy. Z powodu ubogiej oferty lokalnego rynku pracy, gmina nie jest w stanie zatrudnić dobrze wykształconych absolwentów, którzy coraz częściej w poszukiwaniu pracy migrują nie tylko do okolicznych miast, ale także w inne rejony Polski i za granicę. Gmina w ratowaniu sytuacji powinna skoncentrować wysiłki na uruchomieniu odpowiednich mechanizmów, które w kilkuletniej perspektywie przyniosłoby ofertę pracy dla ludzi młodych, w wieku 18 – 30 lat.

- bezrobotni niepełnosprawni – głównym problemem w tej kwestii jest niewielka ilość zakładów pracy chronionej na terenie gminy lub w jej bliskim sąsiedztwie. Osoby dotknięte problemem bezrobocia często wykazują brak aktywności w rozwiązywaniu swoich problemów, przyjmując postawę roszczeniową wobec instytucji świadczących pomoc. Najgorzej jest w przypadku osób z długotrwałym bezrobociem, które wymagają pomocy w postaci pracy socjalnej. Długotrwałe bezrobocie najczęściej jest czynnikiem nasilającym patologie społeczne takie jak: nadużywanie alkoholu, przemoc, zdobywanie środków pieniężnych nielegalnymi sposobami np. kradzież itp.

Bezrobocie jest zjawiskiem negatywnym nie tylko dla osób nim dotkniętych, ale odbija się na funkcjonowaniu całego społeczeństwa. Trwały brak pracy jest czynnikiem, który ma decydujący wpływ na zaspokojenie ważnych potrzeb społecznych w różnych sferach życia. Bezrobocie prowadzi do narastania takich kwestii jak: ubóstwo, problemy edukacyjne, problemy zdrowotne itp. Bezpośrednią konsekwencją bezrobocia jest rozszerzenie się zjawisk patologii społecznej, pogłębianie się niepewności społecznej, wzrost poczucia zagrożenia socjalnego jednostki, rodziny, a także całego społeczeństwa.

---

[1] W. Ratyński, Problemy i dylematy polityki społecznej w Polsce, Wydawnictwo Difin, Warszawa 2003, s. 101.

[2] B. Gronowska, T. Jasudowicz, C. Mik, Prawa człowieka – Dokumenty międzynarodowe, Wydawnictwo Comer, Toruń 1996, s. 18.