wtorek, 8 maja 2018

Przeciwdziałanie ubóstwu w gminie



Pomoc społeczna jest udzielana ze względu na trudne sytuacje życiowe osób. Ustawa o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004 nie konkretyzuje tych sytuacji, jednak w art. 7 wymienia najczęstsze powody ich powstawania. Mimo, iż przyczyny udzielania pomocy społecznej nie są określone w kolejności pierwszeństwa ich uwzględniania, to nie bez przyczyny jako pierwsze zostało wymienione ubóstwo. Jest ono podstawową i jedną z najstarszych przyczyn dobroczynności, a następnie opieki i pomocy społecznej. Wskaźnik ubóstwa wskazywał w Polsce od wielu lat tendencję rosnącą[1].
Pojecie ubóstwa jest pojęciem względnym i trudnym do jednoznacznego określenia w czasie i przestrzeni. Na przestrzeni stuleci w wielu państwach poprawił się standard życia, w tym również ludzi ubogich. Próba oceny, czy w danym przypadku mamy do czynienia z ubóstwem, powinna odwoływać się do pewnych wielkości ekonomicznych – takich jak minimum egzystencji czy minimum socjalne. Wyznacznikiem ubóstwa może być również dochód, który stanowi jedno z kryteriów przyznawania wielu świadczeń z pomocy społecznej[2]. Wszystko to daje w efekcie duże rozbieżności w odpowiedziach na pytanie, kto w danym społeczeństwie powinien być uznany za ubogiego i w szacowaniu rozmiarów zjawiska[3]. Definicja ubóstwa w świadomości społecznej funkcjonuje jako brak dostatecznych środków materialnych do życia, jako bieda, niedostatek. Ubóstwo można zdefiniować jako stan poniżej pewnego zmiennego w czasie progu dochodowego lub progu realizacji potrzeb w odniesieniu do jednostki, rodziny, lub grupy społecznej[4]. Na gruncie ustawy o pomocy społecznej można przyjąć, że ubóstwo odnosi się do sytuacji, w której osoby lub rodziny nie posiadają dochodów lub też dochody ich są niższe od kryteriów dochodowych uprawniających do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej. Do grupy tej zaliczamy osoby i rodziny, których dochód na osobę nie przekracza 351 zł miesięcznie oraz 477 zł w przypadku osoby samotnie gospodarującej. Ubóstwo jest jednym z podstawowych problemów z którym spotykają się mieszkańcy gminy Osiek. Ubóstwo najczęściej wiąże się z innymi okolicznościami wywołującymi trudne sytuacje życiowe. Do najbardziej znaczących należą dziś niewątpliwie bezrobocie oraz bezdomność. Są one przyczyną marginalizacji ludzi i głównym źródłem ubóstwa. Zjawisko ubóstwa może być także wywołane niepełnosprawnością, ale i biernością życiową i brakiem odpowiedzialności za siebie i własną rodzinę. Ubóstwo na terenie gminy związane jest najsilniej z bezrobociem.  W gminie Osiek na przestrzeni ostatnich lat nasilił się. Z roku na rok wzrasta systematycznie liczba osób zwracająca się z tym problemem do GOPS. Powodem tego jest przede wszystkim niewystarczająca ilość środków finansowych, jakimi dysponują rodziny w stosunku do wzrastających w szybkim tempie kosztów utrzymania. Niski poziom dochodów rodzin nie pozwala na zabezpieczenie podstawowych środków materialnych na utrzymanie mieszkania, zabezpieczenie potrzeb edukacyjnych, zdrowotnych i kulturalnych. W celu likwidacji skutków ubóstwa pracownicy socjalni wnioskują  o udzielnie pomocy materialnej rodzinom borykającym się z tym problemem. Szybkie wykrywanie i docieranie do rodzin czy osób znajdujących się na skraju ubóstwa, a później intensywna praca socjalna przyczynia się do zapobiegania utrwalaniu się postaw bierności.


[1] I. Sierpowska, Ustawa o ..., s. 16.
[2] I. Sierpowska, Ustawa o ..., s. 18.
[3] T. Pilch, I. Lepalczyk (red.), Pedagogika społeczna. Człowiek w zmieniającym się świecie, Wydawnictwo Akademickie Żak, Warszawa 2003, s. 342.
[4] W. Toczyski (red.), Natura i kwestia ubóstwa, OBS, Gdańsk – Warszawa 1991, s. 12.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz